Ashtanga Yoga
Ashtanga (sekiz kol,basamak) Yoga Patanjali’nin yazdığı yoga sutralarda geçen sekiz basamaklı bir sistemdir.
1. Yama (dışarıyla ilişkimiz)
2. Niyama (kendimizle ilişkimiz)
3. Asana(Duruş)
4. Pranayama(Nefes Çalışması)
5. Pratyahara (geri çekiliş)
6. Dharana (odaklanma)
7. Dhyana (meditasyon)
8. Samadhi (ikilemin ortadan kalkması)
Sri K.Pattabhi Jois tarafından yaygınlaştırlımış olan Ashtanga Yoga ise bir hatha yoga metodudur ve Patanjali’nin sistemindeki üçüncü basamak olan ‘asana’yı temel alır.
Sanskrit dilinde asana, duruş,oturuş anlamına gelir.
Asthanga yoga da asanalar, belirli bir sırayla, 6 farklı seri içerisinde sabitlenmiştir:
*Yoga Chikitsa:Yoga terapi
Birinci Seri
*Nadi Shodhana: Sinir sistemi üzerine çalışma
İkinci Seri
*Sthira Bhaga:Güçlendirme üzerine çalışma
Üçüncü Seri (İleri Seviye A)
Dördüncü Seri (İleri Seviye B)
Beşinci Seri (İleri Seviye C)
Altıncı Seri (İleri Seviye D)
Bütün serilerde Güneşe Selam A-B, ayaktaki pozlar(6 temel asana),arkaya eğilmeler ve bitiş sekansı aynı şekilde yapılır.
Mysore stili
Adını Hindistan’ın Mysore kentinden alan Self Pratik yöntemi bu metodun temelini oluşturur.
Self pratik yötemi ile geleneksel olarak Ashtanga Yoga’da kişiye ilk olarak güneşe selamlar ve son bitiriş pozu öğretilir. Öğrenci bu hareketleri grup içerisinde kendi ritminde tekrar ederek ezberler.Zamanı geldiğinde kişinin kapasitesine göre, yeni pozlar verilir.Başlangıçta doğal olarak kısa süren pratik(30-45dk)zamanla uzayabilir(1-2 saat).Sistem her öğrenciye adapte edilerek basitten karmaşığa doğru ilerlediği için, her seviyede insan, pratiğin içerisinde güvenli bir şekilde derinleşme fırsatı bulur.
Hafta da bir ve ya iki defa yapılan LED (hocanın yönlendirdiği) Derslerde, sabitlenmiş pozların sıralamsı ve nefes alış veriş yerleri öğrenilir.
Asthanga Yoganın Temel Unsurları:
Vinyasa(Akış): Nefesle hareketin senkronizasyonu anlamına gelir.Bu birliktelik pratik esnasında kan dolaşımını hızlandırarak pozların içerisinde derinleşebilmek için gerekli olan içsel ısının oluşmasını sağlar.Bu ısı vinyasa metoduyla pratik boyunca korunarak sadece yüzeysel kaslar çalıştırılmakla kalınmaz daha derinlerdeki kaslara ve iç organlara ulaşılarak onları esnetme ve haraket ettirme imkanı bulunur.Çalışma esnasinda ısının artmasiyla birlikte vucudumuzda bulunan zehirli maddeler dışarı atılır ve pratik düzenli bir hal aldığında beden kendisi için zararlı olan şeylere karşı hassasiyet kazanır.
Asthanga Yoga da nefes alış veriş yerleri belirlidir. Her hareket için bir nefes sayılır.Örneğin Surya Namaskar A da 9 tane Vinyasa vardır.
Nefes: Pratik içinde kullandığımız nefes, serbest nefestir ve kişi pratiğini nefesinin doğal ritmiyle yapar.Nefes ses tellerinin arasından geçerek titreşim yaratır. Oluşan titreşimler burun ve sinüs boşluklarında büyüyerek sese dönüşür ve bu ses genellikle dalga sesine benzetilir.Uygulama esnasında gözlemlememiz gereken şeylerden biride ortaya çıkan bu sesin kalitesidir.Bu sesi oluşturmak için boğazımızı sıkıştırmamalı aksine gırtlak ve yüz kaslarımızı yumuşak tutmalıyız.
Dristhi: Pratiğimiz esnasında dikkatimizin dağılmasını önlemek amacı ile yapılan bakışımızı odakladığımız noktalardır.
Her asananın kendine ait özel bir dristhisi vardır. Bu dristhisler:
Aṅguṣṭha madhyai: baş parmağa doğru
Bhrūmadhya: iki kaşın arası
Nāsāgrai: burnun ucu
Hastagrai: avuçiçi ya da ele doğru
Pārśva: sağ ve sola doğru
Ūrdhva: yukarı doğru
Nābhicakra: karna doğru
Pādayoragrai: ayak parmaklarına doğru
Bandhalar (Enerji Kilitleri):
- Üç tane temel bandha vardır ve bunlar kuyruk sokumunda oluşan enerjiyi yönlendirerek pratik esnasında daha az efor sarf ederek haraket etmemizi sağlarlar.
- Mula Bandha ( Kök kilidi): pelvis taban kaslarının içeriden yukarıya doğru emilmesi
- Uddiyana Bandha ( Yukarı akış kilidi ) : alt karnın içeri ve yukarıya doğru çekilmesi.
- Jalandhara Bandha (Boğaz kilidi) : Çenenin göğüs kafesine doğru bastırılması. Jalandhara Bandha asana pratiğinde ileri seviye birkaç poz dışında genellikle pranayama (Nefes egzersizleri) çalışmasında nefes tutulduğunda (kumbhaka) kullanılır.
Pratik esnasında mula bandha aktive edildiğinde Uddiyana bandha doğal olarak oluşur.Bununla birlikte teorik olarak hangi kasları kullanacağımızı bilmek tek başına yeterli olmaz. Düzenli pratik sayesinde derin alt karın kasları (pelvis bölgesi) zamanla güçlenerek bu bandhaların çalışma esnasında kendiliğinden aktive olmasına olanak sağlar.